Mandarijnen – De populariteit van mandarijnen komt waarschijnlijk vooral vanwege het ‘makkelijke pellen’ De schil zit wat los om de vrucht (hoewel dit per ras kan verschillen) waardoor je ze snel even weghapt. Het ideale fruit om mee te nemen naar school of werk. Bovendien echt winterfruit. Verkrijgbaar van november tot februari.
Laat je je buiten deze periode verleiden tot de aankoop van mandarijnen, dan zul je ook vaak een tegenvaller moeten incasseren. Denk aan droge mandarijnen of vruchten vol pit. Helaas komt dat ook steeds vaker voor in het seizoen. We kopen een kist, zak of net mandarijnen en ontdekken pas thuis dat het niet de allerbeste vruchten zijn. Ik vind dat altijd een enorme teleurstelling.
Dat is dan ook exact de reden dat ik besloten heb mijn mandarijnen alleen nog te kopen waar ik ze eerst mag proeven. Zeker bij de aankoop van een heel kistje van dit heerlijke, sappige citrusfruit wil ik toch wel echt weten wat ik aanschaf.
Mandarijn; niet alleen lekker als tussendoortje
Ze staan erom bekend dat ze zo lekker uit het vuistje te eten zijn maar met mandarijn kan nog verrassend veel meer.
Kiezen uit al die mandarijnen soorten
Eigenlijk alles wat verkocht wordt is een afgeleide van het echte ras: Mandarijn. De originele mandarijn is nauwelijks meer verkrijgbaar. We maakten een opsomming van de meest aangeboden alternatieven:
Clementine, het bekendste mandarijntje in Nederland waarschijnlijk. Vaak herkenbaar omdat de vrucht wat plat van vorm is. Bovendien staat de clementine bekend als meest pitvrij.
Satsuma is afkomstig uit Japan. Meestal worden ze echter geïmporteerd vanuit Spanje. Het is vaak de vroegst aangeboden soort. De eerste Satsuma’s zijn vaak wat friszuur van smaak. Naarmate het seizoen vordert worden ze zoeter.
De Ortanique is een laat ras en zie je steeds vaker verschijnen. Ze pellen bijzonder lastig. Tipje: Pers de ortanique uit. Het sap is heerlijk zoet en vol van smaak.
Minneola’s worden massaal aangeboden. 10 jaar terug hadden we er nog nauwelijks van gehoord. Er doen allerlei verhalen de ronden over de kruising van mineola’s. Het is een kruising tussen een tangerine en een grapefruit. Vooral herkenbaar door het kenmerkende bultje aan de bovenzijde. De minneola staat bekend om een grote sapproductie en is daarmee ook geschikt om te persen.
Er zijn nog veel meer rassen, maar deze rassen worden het meest aangeboden.
De kleur van de schil
Vroege mandarijnen, vooral de Satsuma hebben vaak een licht oranje schil. Dit wordt vaak gesynchroniseerd met zure mandarijnen. Dat is niet het geval. Zoals hierboven aangegeven horen satsuma’s tot de vroege soorten en zijn deze inderdaad wat zuur. De oranje schilkleur heeft ook vaak als resultaat dat deze bij veroudering zwarte vlekken krijgt. Let op, je kunt ze ook dan nog gewoon opeten. Gestookte mandarijnen (vooral vroege rassen) hebben die oranje schilkleur. Geen zorg, er kan een net zo zoet mandarijntje onder schuil gaan. De schil zit er vaak wel strakker om waardoor ze iets lastiger pellen.
Hallokes, Ik eet al meer dan 15 jaar elke morgen een Minneolea of twee mandarijntjes, de Minneola is eenpoosje in het jaar niet verkrijgbaar en dan val ik terug op de Manderijn die een stuk kleiner is.
Ze roepen wel eens als je een minneola uit zijn schil helpt dat je nat bent rot aan je ellebogen maar dat valt reuze mee.
Ik kan niet meer zonder ze bij mijn ontbijt.
Beer
Interessant André, vaak zijn ze in de zomer toch helemaal niet lekker?