Ierland persreis, the taste of Dublin – Ierland is een van die plekken die al een tijdje op mijn (erg lange) lijst van landen stond om te bezoeken. Vanwege de groene heuvels, de muziek of de Wild Atlantic Way. Maar niet vanwege de regen en zeker niet vanwege het eten. Een stew of pie is lekker, maar om daar nu een vakantie vol mee te maken is weer een ander ding. Dus werd de keuze voor een tijdje weg toch iedere keer een andere bestemming. Vanwege het weer, het toch wat huiverig zijn voor het rijden aan de linkerkant en het gemis aan heerlijke etentjes aan de waterkant. Maar van de lijst verdween Ierland niet, dus toen de vraag kwam of ik mee wilde met de ‘Taste of Dublin’-persreis hoefde ik daar niet lang over na te denken en pakte mijn koffer met dikke truien, regenkleding, een warme muts en handschoenen.
Palmbomen en Ierland
Terwijl het in Nederland rond het vriespunt was, kwam ik in een Ierland met 17 graden aan. Boven nul dus. Gevalletje klimaatverandering was mijn eerste gedachte totdat ik de palmbomen zag staan. Palmbomen? Ja inderdaad palmbomen. Het heeft niets te maken met en ozonlaag, klimaatveranderingen, maar met de warme golfstroom die op dit eiland voor een mild klimaat zorgt. Je stapt hier dus een echte Ierse pub uit en ziet de palmbomen aan de overkant van de straat staan. Geen warme zomers en geen strenge winters, maar er valt hier gemiddeld wel een behoorlijke bak regen. Maar niet nu, wat wolken, wat blauw, flink windje en die dikke trui kan terug de koffer in.
Food tour door de stad
De tour start in Dublin, de hoofdstad van Ierland op een uurtje vliegen vanaf Nederland. Als start gaan we samen met Ketty, een francaise die al jaren in Dublin woont, op zoek naar bijzondere eet-adresjes. Kleurige huizen, kleine steentjes (trek vooral geen hakken aan!), veel vintage- en boekwinkels, mooie bakkerijtjes en heel veel pubs en restaurants. Geen grote winkelketens zie ik hier in het oude centrum van Dublin, wat een opluchting! Ketty vertelt dat er mede onder invloed van grote multinationals die zich in Dublin en rond gevestigd hebben, de stad de laatste jaren een enorme boost gekregen heeft. Omdat deze bedrijven zeven dagen per week doorwerken, zie je dat ook gebeuren in het centrum. Zeven dagen per week zijn de winkels open, mensen vieren weekend op maandag en dinsdag en er is altijd leven.
De stad is compact en wordt doorsneden door de rivier Liffey. Het zuidelijk deel zullen we als eerst verkennen. Hier vind je onder andere het stadsdeel ‘Temple Bar’ met inderdaad, talloze pubs en erg toeristisch. De proppers die je hier tegenkomt om je naar binnen te trekken lopen hier alleen niet met navelshirtjes en korte broeken, maar zijn verkleed als een stoere viking of Sint Patrick. Noord was altijd het wat armere deel van Dublin, maar is ontzettend in opkomst. Ketty noemt nog even dat Sint Valentine in Dublin ligt begraven, wat natuurlijk de reden is dat Ieren zo ontzettend romantisch zijn. We gaan het meemaken ;)!
Kaas, zalm en Sláinte!
De eerste stop is Fallon & Byrne, een foodhall, restaurant en wijnbar in één pand. Een lunch gaat er bij ons allemaal wel in, sommige van de groep, die uit mensen bestaat uit mensen uit allerlei delen van Europa, zijn vanmorgen om 4 uur vertrokken. Met zalm, kaas en een sláinte, proost op zijn Iers, starten we de tour. Met een volle maag lopen we door naar ‘Klaw’, want, zo lijkt het wel, er kan altijd wat bij en onze Ierse begeleiders van Fáilte Ireland, het Nationale bureau van Toerisme, zijn vast van plan onze magen zo vol mogelijk te proppen met al het heerlijks dat Ierland te bieden heeft. En een oester of twee, drie, vier past altijd. Ierse oesters dus, want waarom zou je het ver halen als je al dat heerlijks uit je eigen zee kan halen.
Een stukje buitenlucht en lopen doet eten zal er gedacht zijn. Dus nadat we over de rivier richting Noord Dublin gelopen zijn (een stukje van nog geen 10 minuten), staat Brother Hubbart alweer op het programma. Een van de top 100 plaatsen om te eten in Ierland, dus kan je niet anders dan in ieder geval even te proeven. Kleine hapjes, want we zijn er nog niet, want er wordt afgesloten bij Murhy’s met een ijsje. En als je zin hebt, kan je hier ook meteen even schommelen.
Letterlijk zelf aan de bak, Iers sodabrood!
Na de Dublin-tour met Ketty moeten we zelf aan de bak in de Cooks Academy, de kookschool. Iers soda brood staat in mijn programma, maar dat vond de Cooks Academy toch wat karig, dus we gaan ook een zalm terrine met gezuurde komkommer maken en een, hoe kan het ook anders, Ierse koffie toe. En zelf opeten dus……… Ook hier, zoals bij alle zaken waar we deze dag geweest zijn, wordt benadrukt dat lokale producten belangrijk zijn. De zalm komt uit Ierland, de whiskey komt uit Ierland, het graan voor het brood komt uit Ierland. De koeien lopen 10-12 maanden per jaar buiten. De zuivel is vol, de vis is vers, en er wordt gekookt vanuit de seizoenen. En dan kan dit enorme vruchtbare land ook nog eens exporteren.
Looks are deceiving
We hebben koud een uurtje wanneer we terug komen bij het Brooks hotel dat midden in het centrum ligt. Want we moeten om half 8 verzamelen om……jawel, te gaan dineren. Een snelle douche, aantekeningen bijwerken, foto’s doorsturen en dan is het alweer zover. Met de taxi gaan we naar L. Mulligan Grocer in de wijk Stoneybatter. ‘Looks are deceiving!’ staat er in het programma en inderdaad wanneer we uitstappen staan we, naar mijn idee, voor één van de vele pubs. Maar deze pub is gekozen tot de beste ‘gastro pub’ van Dublin. Je gaat in Ierland niet alleen een pub in om een pint Guinness, of een van de vele andere lokaal gebrouwen Ierse biertjes, te drinken, maar in veel pubs kan je ook prima eten voor een prima prijs.
Gelukkig mogen we hier zelf kiezen en ik kom niet verder dan een bijgerecht, een salade. Met verbazing zie ik dat wat collega’s voor een voor- en hoofdgerecht gaan, waar laten ze het? We hebben nog een paar dagen te gaan tenslotte. Buiten wat eten heeft de eigenaar bedacht dat we in ieder geval nog wat van die lokale biertjes moeten proeven en terecht. Errug lekker!
Mijn to-do-landen-lijst
Voller dan vol komen we terug bij ons hotel. Meteen slapen is voor mij geen optie en ik besluit nog even een rondje centrum te doen om rustig de sfeer in me op te nemen. Het is maandagavond, een uur of half 11. Terwijl ik door de straten loop met de kleurige huizen zie ik dat er in heel veel pubs live muziek is. Mensen zitten aan de bars of tafeltjes en het is gezellig druk. Ik loop wat langer dan ik dacht, heb geen moment het idee dat het onveilig is. Morgen vertrekken we naar de omgeving van Dublin, de vissershavens, de heuvels. En in gedachten verplaats ik Ierland nu al een stuk hoger op mijn to-do-landen-lijst.
