Machedoux, klinkt Frans maar is echt helemaal Nederlands. Een geitenkaas op z’n allerpuurst. Een geitenkaas waar ik je graag meer over vertel. Mede om dit kaasje pakte ik de fiets en reed vanuit Montfoort naar Groningen. Tijdens deze fietstocht bezocht ik een aantal lokale telers en producenten.
Lokaal; moet je doen!
Waarom? Lokaal is wat mij betreft het sleutelwoord in 2016. In ons kleine land moet je lokaal ook niet te serieus nemen. Lokale leveranciers zitten niet zoals elke supermarkt op de hoek van de straat. Je moet er echt wat meer moeite voor doen, maar dan kom je ook ergens. Het is direct je kans om iets meer te zien van ons mooie Nederland. Juist die lokale (kleine) telers en producenten zijn de beste. Daar zit nog passie en ambacht in. Onderstaand zo’n verhaal over passie en ambacht.
Machedoux
Tussen die mooie statige Groningse boerderijen door fiets ik op een zonnig moment naar Zevenhuizen. Daar tref ik Hanneke. Ze is druk met haar geitenkaasjes. Ik help haar even deze naar de opslag te brengen. Al pratend laten we de geiten naar buiten en pakken we een nieuwe lading geitenvoer (broodresten van een lokale ondernemer) aan.
Hanneke runt dit bedrijf alleen. Ja echt! Met diepe bewondering hoor ik haar verhaal aan. Ze komt niet uit een boerenfamilie. Bij toeval kwam ze op de landbouwschool terecht. Iets in haar wilde boerin worden, maar alleen financieel al is dat bijna onmogelijk. Met hulp van wat mensen om zich heen huurde ze de boerderij in Zevenhuizen voor heel weinig geld. Inmiddels staat daar een bloeiend bedrijf, maar is Hanneke nog steeds Hanneke. Groeien? Dat wil ze niet. Haar werk moet puur en behapbaar blijven.
Rauwe melk
De geitenkaasjes die Hanneke maakt zijn allemaal Rauwmelkse kaasjes. Dat heeft in haar bedrijfsproces in de loop der jaren voor flink wat opschudding gezorgt. Rauwe melk willen we niet meer. De instanties maakten het bijna onmogelijk om dit vol te houden. Toch zette Hanneke door en inmiddels is haar bedrijf volledig aangepast aan die regelgeving. Vol trots loodst ze me door haar bedrijf en laat ze me haar kaasjes zien en proeven.
Op het boerenerf van Hanneke staat geen biovergister. Ze heeft dat ding simpelweg niet nodig. Niets op haar bedrijf gaat verloren. De koppel geiten is zo groot dat er voldoende melk is voor haar kaasjes. Er zijn ook zoveel geiten dat ze voldoende ruimte hebben op haar land en dat het land voldoende hooi opbrengt om de geiten ook ‘s winters op stal te kunnen voederen. Noem het een exact gesloten keten maar dan op heel natuurlijke wijze. Hier komt geen manager aan te pas. Hanneke heeft dit allemaal door de tijd heen zodanig aangepast dat alles perfect bij elkaar komt.
Marketing niet nodig
Echt, ik wordt ontzettend gelukkig als ik in dit soort bedrijven een kijkje mag komen nemen. In mijn gedachte mis ik de grote reclameborden met teksten als “AMBACHTELIJKE GEITENKAAS” of “KOOP DE LEKKERSTE GEITENKAAS BIJ HANNEKE”. Na het verhaal van Hanneke schrik ik vanmezelf. Pure smaken staan niet op marketingborden. Pure smaken verkopen zichzelf. We zijn zo gewend geraakt aan al die concepten en campagnes om ons heen dat we er bijna automatisch gevolg aan geven. Juist daarom ben ik blij dat ik vandaag op mijn fiets geparkeerd heb bij de geitenboerderij.
Geitenkaas in heel veel varianten
Machedoux, Machère, Machemat, Machedoux sec, Harde geitenkaas, Machetin, Macendré. Dat zijn de kaasjes die Hanneke maakt en verkoopt. Het gaat te ver om ze hier allemaal uit te leggen, daarvoor verwijs ik je graag naar haar website. Ze beschrijft daar exact wat het allemaal is. Bijzonder is hou ze kaasjes in de houtskoolas rolt, kaasjes droogt, en zorg draagt voor een optimale rijping. Terwijl ik echt van al deze kaasjes mag proeven, val ik van de ene in de andere verbazing. De smaken zijn echt indrukwekkend mooi. Wil je je gasten iets ambachtelijks voorzetten dat ook nog eens puur en heel smaakvol is? Stel dan hier je kaasplank samen. Dit is echt zo gaaf!
Geitenvlees; Dat verdient ook jouw belangstelling
Er zijn van die dingen waar ik als blogger niet over moet willen schrijven. Dingen die ik dan echt liever uit laat leggen door iemand die er echt alles over weet. Dat gevoel bekruipt me als het hier gaat over geitenvlees.
Wat ik er van leerde
Om me heen wordt ik dagelijks geconfronteerd met campagnes en concepten. Bedrijven die door willen breken door jou iets te vertellen wat net niet helemaal de werkelijkheid is. Televisiereclames vertellen me dat de vogeltjes mijn cruesli samenstellen, dat de kaas van koeien uit de wei komt en dat de diepvriespizza gemaakt is van verse ingrediënten die ik nog nooit zo mooi op mijn snijplank had.
Hier bij Hanneke is dat helemaal anders. In het Groningse landschap hoor ik echt de vogels fluiten. Wordt ik intens gelukkig van de prachtige geiten die de wei in rennen en wordt ik ondertussen getuigen van de eerste boerenzwaluwen die een plekje zoeken in de stal. Het frisse, groene gras dat de geiten voortdurend tot hun beschikking hebben. Wie o wie komt hier vandaag een marketingcampagne maken van iets dat wel echt en puur is. Ik heb dit dan ook met veel genoegen met jullie gedeeld.
