Dag 1 in Poitou-Charentes, de Marais Poitevin en Melle
Nou ja dag 1, het is de eerste dag dat ik hier echt in de regio Poitou-Charentes rondzwerf. Gister stapte ik om 11 uur ’s morgens in de Thalys, wisselde van station in Parijs (waar je bijna half zoveel tijd mee kwijt bent als de hele rit naar Parijs) en was rond half 6 in Niort. Serieus alternatief voor een vliegtuig. Eten wanneer jij wilt in de speciale restauratiewagon, geen uren vooraf aanwezig en veel ruimere plekken! Maar dus, na de reis, auto ophalen (Let op: op zondag is ongeveer elk autoverhuurbedrijf dicht!) en richting Coulon. Waar ik overigens heerlijk gegeten heb in een restaurantje dat helemaal vol zat. Zo’n plaatsje waar je ’s avonds doorloopt en denkt dat er werkelijk niemand woont, maar dan kom je een hoek om en ja, daar was iedereen dus. En dat is niet voor niets, gezellig en lekker, de huiskamer van Coulon, midden in de wetlands van de Marais Poitevin.
Marais Poitevin
Dit één na grootste moerasgebied van Frankrijk strekt zich vanaf de kust zo’n 60 km landinwaarts uit en is een Nationaal Park. Vroeger was dit de golf van Poitou, waarvan grote delen zijn ingepolderd. En natuurlijk hebben Nederlanders hierbij geholpen! Het moeras bestaat eigenlijk uit 3 delen, het drooggelegde moeras dat vooral voor landbouw gebruikt wordt en lijkt op onze polders. De kuststreek, de Baie l’Aiguillon, waar veel trek- en watervogels te vinden zijn. En het echte natte moeras, de Marais Mouillé, vol kleine beekjes, slootjes, stroompjes en honderden kilometers fietspad. Een klein stukje van dit laatste deel ontdek ik vandaag per fiets.
Een blog met info
Ik was trouwens wel van plan om ook echt wat informatie te geven over de reis die ik maak, er komt dus meer. Ik kan natuurlijk leuk foto’s maken en een kreet erbij zetten van: ‘zoooo leuk’ of ‘prachtige huisjes’, maar ik wil je laten nadenken. Of je misschien deze regio voor je volgende vakantie gaat uitkiezen. Of misschien juist niet. Je krijgt informatie van me en als je meer wilt weten hoor ik dat graag. Wil je liever alleen plaatjes kijken dan zou ik gewoon bij Google afbeeldingen kijken en bedenk je de kreten er zelf bij.
Groene Venetië
Ik ga weer door! Langs de Sèvre-Niortaise, de rivier, die de levensader is van dit gebied, de Marais Poitevin, vind je veel bootverhuurders, want je kan dit gebied ook per boot verkennen. De lage, platte punters waren jarenlang het enige vervoersmiddel waarmee mensen, dieren en goederen verplaatst konden worden. Vandaag de dag telt het moerasgebied ongeveer 4000 km aan waterwegen en wanneer je op zo’n punter rondvaart begrijp je meteen waarom dit gebied ook wel het ‘Groene Venetië’ genoemd wordt.
In het embleem van de Marais Poitevin staat trouwens de Europese paling. Op deze plek zwemmen de kleine larven (glasaaltjes) na een lange reis namelijk de rivier op om lekker groot en vet te worden.
Fietsen
Een week of 3 geleden was er een storm en met bomen niet niet diep kunnen wortelen liggen er al snel een paar, of eigenlijk best veel, om. De rit die de Bicyclette Verte voor mij bedacht had werd daarom een “oh dit pad is eerder een flinke trimbaan” en “laat ik het volgende paadje maar nemen” soort van tocht en ik maak flink wat ‘omrij-kilometers’. Maar voor wie van fietsen houdt en de heuvels liever aan een ander laat is dit wel een heel mooi gebied waar je je dagen vol kan maken. De witte huisjes met de in alle kleuren blauw geschilderde luiken, doen bijna Grieks aan. Het is rustig zo in de ochtend en op mijn tocht kom ik niets anders tegen dan een bever die niet weet hoe snel hij in het water moet schieten en wat prachtige koeien. De zon schijnt en met die extra kilometers trap ik dat toetje van gisteravond er weer af.
In 2015 is de Vélo Francette fietsroute geopend. De route loopt van Quistreham in Normandië dwars door het binnenland naar La Rochelle in de Poitou-Charentes. Het laatste deel loopt door het prachtige Marais Poitevin. Wil je nog een stuk door fietsen dan kan je vanaf La Rochelle, de Vélodyssée pakken richting de grens met Spanje. Deze route loopt langs de kust en je vind genoeg stranden om even uit te rusten.
Maison de Marais Poitevin
Gevolg van mijn omfietsen is dat ik natuurlijk flink te laat op mijn volgende afspraak ben, maar de dame van het Maison de Marais Poitevin, een soort bezoekerscentrum, in Coulon lacht daarom. “Was het fijn, was het leuk, geen probleem!”
Haar verhaal in het centrum start bij de uitleg van het inpolderen van land en dijken. Eitje voor mij als Nederlandse, wij weten niet beter en dat blijkt wel als ze vertelt dat er lang geleden een Nederlander gevraagd is om een plan te bedenken om het land in te polderen. De monniken hadden dit jaren daarvoor al gedaan, maar wat oorlogen tussendoor hadden de boel weer deels onder water gezet. Een grote dijk heet nu dan ook Ceinture des Hollandais. Ga je dit gebied bezoeken, ga dan zeker bij dit centrum in Coulon langs, de film die uitleg geeft over het ontstaan moet je in ieder geval zeker zien! Een fijne plek die het bezoeken zeker waard is.
Melle en Angélique
Ik stap weer in de auto richting Melle. Melle ligt op de route naar Santiago de Compostella en hier heeft de plaatselijke VVV een route door het oude centrum en langs 3 Romaanse kerken gemaakt. Helaas waren alle kerken dicht en was de rest van het plaatsje ook in diepe rust, hier hebben ze nog dagen waarop de winkels echt gewoon dicht zijn. Melle was vroeger een grote stad, mede dankzij de zilvermijnen die in de buurt liggen. Nu is het echter een klein plaatsje, met een klein centrum. De dame bij de VVV laat mij nog even proeven van de regionale lekkernij, Angelique de Niort. In het Nederlands noemen we dit engelwortel. Niet de wortel maar de stengel wordt gebruikt. Deze ziet er uit als bleekselderij, maar kan veel hoger worden. Hier maken ze er gekonfijte snoepjes, gebruiken ze het in chocolade, confituur, koekjes en zelfs likeur van. In de tijd van de pest werd gezegd dat Angélique de ziekte kon voorkomen of zelfs genezen, ach legendes. Met een geitenkaasje (wist je dat 50% van de in Nederland geïmporteerde geitenkaas hiervandaan komt?), een heel bijzondere cake en wat andere bijzondere potjes in de tas stap ik weer naar buiten.
Ik blijf hier vannacht en moet morgen vroeg uit mijn bed om richting Île d’Oléron te gaan, zo’n 2 uur rijden hiervandaan. Mosselen, oesters en zout staan daar op het programma. Maar eerst de keuken hier uitproberen!
Hotel Coulon: www.hotel-lecentral-coulon.com
Diner: www.latelier-gourmand-restaurant.fr
La Bicyclette Verte: www.maraispoitevin-bicyclette.com
Maison du Marais Poitevin: www.marais-marais-poitevin.fr
VVV Melle: www.decouvertes.paysmellois.org
Buro Toerisme Poitou-Charentes: www.atlantische-kust-frankrijk.nl
