Kerst receptenBoerentrots en weidegang; Echt een geweldig duo – Een artikel naar aanleiding van een bezoekje aan twee boerderijen rondom Woerden. De Beekhoeve en Veenweide Innovatiecentrum. Het onderwerp van dit bezoek was “Weidegang” De route is georganiseerd door The Milk Story.
Van weidegang was op 9 april nog helemaal geen sprake. De reden is al even simpel, het land is eenvoudig weg te nat. De boeren die we bezochten hadden te maken met veengrond en dat was echt heel drassig. We hadden de luxe om met de betreffende boeren eens goed in gesprek te gaan en al onze brandende vragen op ze af te vuren. Nodig? Niet echt, want die boer verteld juist heel graag over wat hij doet.
Waarom koeien naar buiten?
De weidegang, de koeiendans, we zijn er allemaal dol op. Terecht, want met een te gekke sprong laat het dier zien hoe graag hij buiten leeft. Het zit in haar natuur en inmiddels is het een attractie geworden om daar naar te gaan kijken. We trekken er het liefst met het hele gezin op uit om die vreugdedans te gaan bekijken. Toch, ik heb dat nu meerdere jaren gedaan, bekruipt me altijd een vorm van schuldgevoel. Want wat weten we er eigenlijk nog van. We consumeren haar melk, we eten haar vlees, we vinden er ook nog eens iets van. Die koeien moeten toch buiten lopen? Ja, maar waarom dan? Is het nou echt de juiste oplossing? Het antwoord is volmondig JA!
Ik laat er echter wel een maarrrr op volgen. Als die koeien naar buiten moeten voor ons goede gevoel, als ze moeten springen omdat wij die datum op facebook al ingepland hebben, dan moet die koe zich al weer aanpassen aan ons mensen. Zo stonden wij vandaag in een veel te drassig weiland. Zou je de koeien daarin loslaten, dan is het gevolg een stukgelopen land. En echt, her en der worden de plaatjes heel mooi geschetst, maar worden de koeien de volgende dag weer naar binnen gehaald. Don’t do that!!!! Geniet ervan in je eigen omgeving. Natuurlijk is het geweldig als boer B je op facebook verteld dat de koeien morgen naar buiten gaan. Spring dan op je fiets, en ga kijken, want echt die dieren horen buiten. Van alle voedingsstoffen de bodem, van dat mooie gras, en dan bedoel ik niet het gras dat voor hen gemaakt is, maar het echte pure gras, realiseren deze dieren ons glas melk. Iets waar we trots en zuinig op moeten zijn en blijven!
Kalfjes bij de koe of niet
Het is ook weer tijd voor kalfjes. We zien ze weer in aparte hokjes. Horen die kalfjes dan niet bij hun moeder? Jazeker! Haal een kalfje bij z’n moeder weg en moeder wordt helemaal gek. Het kalfje? Die heeft er nauwelijks idee van. De publieke opinie? Kalfjes horen bij hun moeder. Toch loopt de boer tegen enorme kwesties aan die we met z’n allen veel te makkelijk passeren. Een boer zei me vandaag: “Fouten worden gemaakt, ook bij ons. Maar geef ons de tijd om dat te herstellen”. Veel zaken zijn er ook in het boerenleven ingeslopen in een tijd waarin “Melkproductie” het toverwoord was. Inmiddels wordt er al heel goed een andere kant op gekeken. Dit heeft tijd nodig. Er moeten ontstane dilemma’s worden opgelost. Een kalf wordt 20% gezonder als het bij z’n moeder verzorgt wordt. Maar er is ook een enorm risico met het overdragen van ziektes. De ene boer gaat er al anders mee om dan de ander, maar in feite zijn we het allemaal over één ding eens… kalfjes horen bij hun moeder.
Graskaas en grasboter, hoe zit het echt
Bij De Beekhoeve maken ze zelf ook een heerlijke boter. Die hebben we mogen proeven en was werkelijk zooo lekker! De boerin vertelde me “Onze echte boter is anders van koeien die gras eten of van koeien op stal. Het resultaat is binnen één dag merkbaar” Grasboter en Graskaas zijn er dus niet alleen in mei, maar de hele zomer. Ga dan wel naar de boer waarvan je zeker weet dat ze grasgevoerde koeien hebben. Koop je het in de winkel dan is er een mix van diverse soorten melk die ook nog eens gestandaardiseerd worden. Graskaas en Grasboter worden dan een fabeltje. Wij gaan dus graag nog eens terug naar de grasgevoerde koeien uit Kamerik.
De veroordeelde boer
Eigenlijk zij we er allemaal wel een beetje schuldig aan. We consumeren maar wat graag, en als wij tijdens het legen van een glas melk bedenken dat die boer het misschien wel niet goed doet, dan veroordelen we maar wat graag die boer. Waarom haalt hij de kalfjes bij de moeder weg, waarom staan die koeien steeds op stal? Laten we eens bij onszelf beginnen. Wat betalen wij voor een liter melk, en waar halen we onze melk, onze kaas, onze boter en alle aanverwante producten. Is het die boer die het fout doet? Zijn wij de schuldige? Is het die grote melkfabrikant? Eén ding werd me ook vandaag weer heel erg duidelijk. Laten we alsjeblieft een paar duppies meer gaan geven voor liter melk!
Boerentrots
Een paar duppies meer? Ja! Als je met die boer in gesprek gaat (er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen) dan voel je de passie. Sterker nog, de boeren in deze regio hebben besloten om met hun melkveehouderij niet meer tot de max te gaan. Goed is goed, en we doen het met de winst die daaruit komt. Om het inkomen aan te vullen speuren ze naar alternatieven. Zo heb ik vanmiddag zelfs cranberry’s zien groeien bij Woerden, er werd gesproken over de rivierkreeftjes, maar natuurlijk ook het zelfkazen en alle andere mogelijkheden van extra inkomsten. Sprakeloos waren we van een compleet biologische lunch die echt met Boerentrots geserveerd werd bij De Beekhoeve. Boeren gastvrijheid was aan alle kanten te proeven en het verhaal was één en al passie en trots. Trots op wat ze neerzetten, trots op het stukje natuurbehoud waar ook zij aan doen. Opvallend was de volledige overtuiging dat een koe in de natuur thuishoort, buiten en dat gras van de volle grond altijd de allerbeste oplossing is. Mijn vertouwen in de boer is vandaag nog eens met een flink paar punten gestegen.
