Werkelijk heerlijk rabarber ijs met een scheutje port en honing

Werkelijk heerlijk rabarber ijs met een scheutje port en honing – Rabarber, als er iets is waar ik hier thuis niet mee aan hoef te komen dan zijn het wel die prachtig mooie stengels rode rabarber. Ja, om in een vaas te zetten met wat leuke tulpen erbij maar niet iets eetbaars. En dat vind ik zo jammer, want rabarbermoes is oh zo lekker en ik kan er niet bij dat je wel zure appels eet, maar die heerlijke compote laat staan.

Een bron van vezels en een rijtje mooie vitamines neemt deze groente met zich mee. En inderdaad ook oxaalzuur, het goedje dat ervoor zorgt dat rabarber zo zuur smaakt. Oxaalzuur heeft een nadeel, het zorgt ervoor dat calcium dat je nodig hebt voor je botten, niet wordt opgenomen. Maar ik zou me pas echt zorgen daarover maken als je dagelijks rabarber eet. Zoals voor alle voeding geldt, varieer!

Terug naar mijn missie om ervoor te zorgen dat mijn gezin ooit eens rabarber heeft gegeten zonder meteen een mond die scheefgetrokken worden en ogen die spontaan beginnen te tranen. De compote kon ik wel vergeten, maar zoekend op internet kwam ik romig rabarber ijs tegen die in een persoonlijke Galerij der Onvergetelijke Desserts werd geplaatst. Dit moest wel heel bijzonder zijn en zeker de moeite waard om eens te proberen. Voor de zekerheid had ik nog wat buren ingeschakeld die wel van rabarber houden, zodat ik uiteindelijk niet met een bak ijs kwam te zitten die nooit meer op zou komen.

Om te beginnen moest de rabarber een uur in de oven gestoofd worden met suiker en rode port. Kijk, dat begon al goed! Die port dan, die suiker is wat minder, maar voor een toetje mag dat best een keertje. Na een uur rook het al zo heerlijk en toen ik een miniem hapje aan manlief gaf zag ik dat het automatische scheve mondje halverwege stopte en hij me vol verbazing aankeek met een blik van: dit valt best wel mee. Kijk dat was stap één. De honing erbij maakte alles nog lekkerder! Hoef je eigenlijk geen ijs meer van te maken, maar ik was nu al halverwege.

Geen ijsmachine in huis en dus met de hand het mengsel in de vriezer om de zoveel tijd geroerd, maar dat had ik er graag voor over. Deze strijd zou ik gaan winnen! En diegene die het in de Galerij der Onvergetelijke Desserts heeft geplaatst had helemaal gelijk. Zacht, bijna softijs, romig zonder room met een verrukkelijk zuurtje. En het gezin? De compote hoef ik nog steeds niet te maken, maar het ijs mag zeker nog een keer terug komen!