Parmezaanse kaas, verrassend veelzijdig, dus ook als toetje
Verrassend veelzijdig, zo wordt Parmezaanse kaas aangeprezen. Ik ben een grote fan van deze kaas en ja, hij gaat kwistig door de kaassaus (ook als de basis een andere kaas is, gewoon, om nét wat meer pit te geven), over de pizza, gewoon op de boterham, uit het vuistje en o ja: ik maak er van die heerlijke kletskoppen van. Maar Parmezaanse kaas in mijn toetje?? Dat was nog nét even een brug te ver.
Op de (Italiaanse) website van het Consorzio Parmigiano Reggiano, het officiële Parmezaanse kaasgilde, staat een enorme variëteit aan prachtige recepten met Parmezaanse kaas. Ook de nodige desserts. Toch wel leuk om eens te proberen! Dus dat heb ik gedaan. Hoe het smaakte? We hebben hem met z’n zessen geproefd en het oordeel was vier keer lekker (twee keer erg lekker), één keer ‘niets voor mij’ en één half opgegeten toetje zonder inhoudelijk commentaar. Zelf vond ik het lekker en bijzonder, waarbij vooral het wow-effect heel leuk is, terwijl het eenvoudig is om te maken. Ik heb overigens de receptuur wat aangepast, omdat het het lekkerste smaakt als je alles door elkaar eet.
Zo maak je de panna cotta klaar
Nodig voor 4 personen:
- 400 ml. slagroom
- 100 gram fijngeraspte Parmezaanse kaas
- 2 peren
- 50 gram boter
- 50 à 75 gram suiker
- 3 gelatineblaadjes
Eventueel:
- walnoten, Balsamicoazijn en nog wat extra peer en Parmezaanse kaas voor de decoratie
Schil de peren, verwijder het klokhuis en snijd ze in kleine blokjes van een halve bij een halve centimeter. Doe ze in een (RVS) pannetje met de boter en de suiker. Kook ongeveer 5 à 10 minuten op een zacht vuurtje door.
Ondertussen week je de gelatineblaadjes in koud water. Ik stop ze meestal in een groot glas. Als je een heel stuk Parmezaanse kaas hebt, rasp het dan met een fijne rasp, want anders lost de kaas niet goed op in de room.
Voeg de slagroom en de Parmezaanse kaas toe aan het perenmengsel en breng het aan de kook. Roer goed en zet het vuur uit. Knijp de gelatineblaadjes uit en voeg ze toe aan het hete mengsel. Roer goed door totdat de blaadjes volledig zijn opgelost. Stort de panna cotta in vormpjes naar wens. Het is handig om de vormpjes even onder de hete kraan te doen, om te kieperen maar niet af te drogen. Da is het straks makkelijker om ze uit de vorm te krijgen.
Laat opstijven in de ijskast. Afhankelijk van de vorm waarin de panne cotta wordt gestort, duurt dit zo’n 2 à 43 uur. Dien eventueel op met wat walnoten, balsamico azijn, nog wat schaafsel van de Parmezaanse kaas en een paar plakjes peer.