Sangiovese – Wanneer ik me voor de inkoop van toiletpapier en wasmiddel door de supermarkt haast, kan ik het niet nalaten ook even mijn ogen over het wijnschap te laten dwalen. Ik blijf nieuwsgierig. Laatst viel mijn oog bij onze plaatselijke super op een fles met voor een mij aansprekend etiket. Het woord “SANGIOVESE” staat er in grote letters op. Dat zie je eigenlijk niet zo vaak, in zulke grote letters. Ik ben nieuwsgierig en pak een flesje mee. Voor 3,99 (of zoiets?) kun je toch geen buil vallen?
Sangiovese, zijn herkomst
Bij sangiovese denk ik direct aan Toscane en Chianti. Maar deze komt uit Apulië, de hak van de laars van Italië. Sangiovese…. hoe zit dat nu ook alweer met dat druifje? Er doen verschillende verhalen de ronde met betrekking tot zijn herkomst, maar in grote lijnen is men het inmiddels eens. Het zou een kruising zijn tussen de Toscaanse druif ciliegiolo en een Zuid-Italiaanse (Calabrië), de calabrese montenuovo.
Sangiovese, zijn karakter
Sangiovese is een druif met straffe tannines en hoge zuren wat hem als ‘alleenstaander’ in een wijn niet heel erg populair maakt. Hij kan dan behoorlijk hard overkomen. Al in de 18e eeuw kwam men er achter dat je hem soepeler kunt maken door toevoeging van de rode canaiolo, of een witte druif zoals de malvasia.
Tegenwoordig wordt hij nog altijd veel geblend. Sangiovese is bijvoorbeeld een van de voornaamste druiven in de Toscaanse wijnen Chianti en Brunello de Montalcino. Hoewel de wijnmaker (binnen de wetgeving) veel ‘trucjes’ kan uithalen in de wijnkelder, is de plek waar de druif groeit van wezenlijk belang voor de uiteindelijke wijn. Meer zon geeft meer warmte en meer rijpheid aan de druif. En dus meer suiker en uiteindelijk meer alcohol en rondheid. Een Sangiovese uit Apulië (meer zon!) zal dus naar verwachting ronder en soepeler zijn dan een zelfde wijn uit Toscane of uit nog noordelijkere delen van Italië.
Niet alleen in Italië
Door de grote emigratiegolf van Italianen naar Noord- en Zuid-Amerika is ook daar sangiovese een veel aangeplant druivenras. Grote Italiaanse ‘namen’ als Antinori hebben daar inmiddels vaste voet aan de grond. Vooral Argentinië heeft de druif omarmd. Maar ook in Australië experimenteert men met deze druif. Door het warmere klimaat zijn Sangioveses uit de ‘Nieuwe Wereld’ vaak voller en ronder dan die uit bijvoorbeeld Toscane. Ook zijn ze vaak gemaakt om al jong van te genieten, terwijl de wijnen uit de ‘Oude Wereld’ vaak nog enkele jaren rijping nodig hebben om op dronk te komen.
Sangiovese, wat eet je daarbij?
De Sangiovese die ik had uit Apulië is ‘lekker makkelijk’. Rond, sappig, met veel donker fruit en een beetje tabak. Lekker om zo van te genieten op een zwoele zomeravond. Of bij een stukje rood vlees, al dan niet van de barbecue. Bij een wijn van sangiovese met meer zuren, zoals een Chianti, past een gerecht met tomaten heel goed. De zuren en de frisheid van de tomaat passen opvallend goed bij de wijn!
