Hoe groeit courgette eigenlijk? – Een paar weken geleden was Lekker Tafelen enkele dagen in Zeeland, waar we onder andere een courgetteteler hebben bezocht. In ons verslag beloofden we jullie om uitgebreid terug te komen over het hoe en wat van het telen van courgettes, want eerlijk gezegd: er ging een hele interessante wereld voor ons open! Tijd voor wat onderricht. Dat het hier om gele courgettes ging, doet aan het algemene verhaal niets af. Groene courgettes worden nét zo geteeld.
Dit is wat we leerden van groentekwekers Barbara en Chris Hoek uit Burgh-Haamstede, die gele courgettes telen. In een kas weliswaar, maar wel in de koude grond. De kas wordt niet verwarmd, en is er alleen maar om er voor te zorgen dat het er nét ietsje warmer is en de plant niet door slagregens en wind kapot gaat.
Eind april gaan de courgetteplantjes de (koude) grond in. Dat zijn niet zomaar plantjes, ze zijn geënt op pompoenplanten, want dan zijn ze minder kwetsbaar. Dat enten is weer een hele aparte tak van sport. Binnen een week schieten ze wortel. De planten krijgen elk 1 vierkante meter en dat is hard nodig ook, want een courgetteplant wordt enorm. Als je courgette in je tuin plant, dan krijg je een enorme kruipende plant die zich vele meters uitstrekt. Om dát te voorkomen (dat neem teveel plek in beslag en dat is zonde in een kas) worden de planten opgebonden. Op die manier groeien ze naar boven, langs het touw. Dat heeft bovendien als voordeel, dat je op een gegeven moment niet meer op je knieën hoeft om de courgettes te snijden.
Van de bloemetjes en de bijtjes – of in dit geval: hommels
Om een courgette te krijgen, moeten de vrouwtjebloemen bestoven worden door de mannetjesbloemen. Een bloem is maar een paar uur open, dus dat werkje moet snel en goed gebeuren, anders groeien er niet voldoende courgettes. Om dat proces te bewerkstelligen, worden er (biologische!) hommels ingevlogen, letterlijk. Er bestaan leveranciers van biologische hommels! In een mooi doosje met gaatjes en voeding zitten 125 hommels, die moeten het werk doen. Maar al na een paar weken zijn ze of dood of verdwenen, en moet er dus een nieuw setje komen.
Bestuiven is niet goed genoeg, het moet ook nog goed gebeuren, dat wil zeggen, dat er voldoende (mannelijk) stuifmeel) op de (vrouwelijke) stamper moet komen. Als dat namelijk niet gebeurt, groeit de courgette niet of verkeerd, met rare knobbels en zo. Om dat te voorkomen, bestuiven Chris en Barbara de niet voldoende bestoven bloemen handmatig met een kwastje bij.
Soms gebeurt het ook, dat er wel veel vrouwtjesbloemen zijn, maar niet genoeg mannetjesbloemen. Dan moeten Chris of zijn vrouw kilometers rijden naar een collega, in de hoop dat die wel genoeg mannetjesbloemen heeft.
Courgettes telen: heel veel werk
Courgettes telen is heel veel werk. Als de courgettes eenmaal groeien, liggen ziekten, beestjes, parasieten en schimmels op de loer. Met een loep in de hand, struinen Chris en Barbara iedere dag tussen de planten. Het merendeel wordt biologisch bestrijd met micro-organismen. Alleen de meeldauw is een lastige klant.
Tenslotte moeten de courgettes ook om andere redenen heel goed in de gaten gehouden worden. Wij als consument willen namelijk allemaal courgettes van een bepaalde lengte, althans, dat vindt de supermarkt. Als je even niet oplet, is je courgette zó te groot dan is hij onverkoopbaar. Dat luistert heel nauw: een halve dag kan het verschil al maken. Daarom staan Chris en Barbara tussen mei en november tussen 6 uur ‘s ochtends en 10 of 11 uur s’avonds in de kas. Minstens twee uur per dag moeten worden besteed aan gewasverzorging, de rest van de tijd wordt er gesneden, ingepakt en vervoerd naar de veiling.
Ik heb eindeloos veel respect gekregen voor deze zachte gezellige groente en zijn telers. Nee, ik beloof het: ik laat je nooit meer zachtjes verdorren in de groentela….
