Soorten gedroogde erwten – Verse erwten zijn heerlijk. Maar slechts een klein deel van het jaar beschikbaar. Om erwten langer houdbaar te maken worden ze geconserveerd in potten en blikken, diepgevroren en gedroogd. In dit artikel vertellen we over gedroogde erwten. En erwten zijn niet alleen doperwten of groene erwten. Er zijn meer soorten peulvruchten die in de categorie erwten vallen. In het overzicht hieronder leggen we je de verschillen uit tussen de soorten gedroogde erwten.
Gedroogde erwten; Met deze recepten scoor je altijd!
Gedroogde linzen, het geitenwollen sokken imago is er af. Want linzen zijn gewoon heel erg lekker en super gezond. Kijk eens bij de recepten!
Alle soorten gedroogde erwten op een rijtje
- Groene erwten: dit zijn ongetwijfeld de bekendste van alle soorten erwten. De groene erwt is de rijpe erwt die uit de peulen worden gehaald nadat deze verdroogd zijn. Vervolgens worden de erwten gedroogd. Voor dat je de erwten gaat koken moet je ze eerst minimaal 8 uur laten weken. Je kunt ze, na het koken uiteraard, zo eten, of op dezelfde manier als verse doperwten, als ingrediënt in een gerecht verwerken. De smaak is een beetje zoetig. Groene erwten zijn behalve lekker ook gezond, ze bevatten veel vezels, eiwitten, vitaminen en mineralen.
- Groene spliterwten: groene spliterwten zijn dezelfde soort erwten als de groene erwt. In dit geval worden de erwten na het doppen uit de verdroogde peul gedroogd en van het velletje ontdaan. Dit velletje heet de zaadhuid. Ook wordt de kiem verwijderd, waardoor de erwt in twee gelijke helften uiteenvalt. Gesplitst dus. Daarom worden ze spliterwten genoemd. Omdat spliterwten geen velletjes meer hebben zijn ze bijzonder geschikt om soep of erwtenpuree van te maken. Ze hoeven niet geweekt te worden, je kunt ze direct koken. In Nederland is de belangrijkste toepassing natuurlijk een van onze nationale gerechten, erwtensoep.
- Gele spliterwten: gele spliterwten zijn gele erwten waar de zaadhuid en de kiem van verwijderd zijn. Gele erwten zijn eigenlijk groene erwten die langer gerijpt hebben. Het zijn dus geen verschillende soorten erwten. Er is geen smaakverschil tussen groene en gele spliterwten. Ook deze spliterwten hoeven niet geweekt te worden voor het koken. De gele worden ook wat groenig van kleur nadat ze gekookt zijn. Wil je dat je gerecht een mooie groene kleur krijgen, kies dan voor de groene variant. Gele spliterwten worden vooral gebruikt in de Aziatische en Surinaamse keuken. In Nederland wordt vooral de groene spliterwt gebruikt.
- Kikkererwten: ook wel kekererwten, kekers of garbanzo genoemd. Deze ronde gele erwt met een wat onregelmatig uiterlijk smaakt een beetje nootachtig. De kikkererwt is een heel oude peulvrucht, die al duizenden jaren wordt gegeten. Oorspronkelijk in het zuidwesten van Azië. Ook in de landen rond de Middellandse zee en in het Midden-Oosten maken kikkererwten al lang deel uit van de eetcultuur. Deze kikkererwt is een van de gezondste peulvruchten. Naast veel voedingsvezels en eiwitten bevatten ze heel veel essentiële aminozuren. Dit maakt ze een bijzonder geschikt ingrediënt voor de vegetarische en veganistische keuken, eigenlijk net als de andere soorten erwten. Kikkererwten zijn veelzijdig in gebruik. Behalve geweekt en gekookt worden ze ook geroosterd, gebakken of gekiemd. Daarnaast worden ze vermalen tot kikkererwtenmeel. Bekende gerechten waarin kikkererwten verwerkt worden zijn hummus en falafel.
- Kapucijners: Ook kapucijners behoren tot de erwten. Deze peulvrucht wordt ook wel vale erwt, schokkererwt, velderwt of blauwschokker genoemd. Ze groeien in mooi paars-blauwe peulen. Vandaar ook wel de naam blauwschokker. Vers zijn ze groen van kleur, gedroogd worden ze bruin. Kapucijners moeten geweekt worden voor je ze gaat koken. Ook kapucijners zijn door de voedingsstoffen die ze bevatten een geliefde en veelzijdige vleesvervanger. Kapucijners worden eigenlijk voornamelijk in Nederland gegeten. In het buitenland is de kans dat je ze tegenkomt vrijwel nihil. Een heel bekend gerecht met kapucijners is het Captain’s Dinner. Deze klassieker werd geserveerd op de schepen van de Holland-Amerika lijn.
Gedroogde erwten kopen en bewaren
Waar let je op als je gedroogde erwten gaat kopen? Ze horen gaaf te zijn, niet muffig te ruiken en geen schimmel te bevatten. Bewaar de verschillende soorten gedroogde erwten op een donkere, koele en droge plaats. Als ze vochtig, warm en in het licht worden opgeslagen kunnen ze gaan schimmelen of zelfs ontkiemen. Op de juiste manier bewaard zijn peulvruchten lang houdbaar. Ze blijven minstens een jaar goed. Na een jaar begint de schil harder te worden, en zul je de erwten langer moeten koken.
Koken en weken
Voor de groene erwten, de kikkererwten en de kapucijners geldt dat je ze voordat je ze gaat koken minimaal 8 uur weekt. Groene en gele spliterwten hoeven niet te worden geweekt. Controleer de erwten op steentjes en andere dingen die er niet in thuishoren en spoel ze af in een zeef. Vergeet dit niet, want gedroogde peulvruchten kunnen soms stof of zand bevatten.
Vervolgens doe je de erwten in een grote, diepe schaal en zet je ze ruim onder water. Laat ze 8 tot 12 uur in het water staan.
Vervolgens kun je erwten afspoelen en in schoon water koken. Eventueel kun je het weekwater gebruiken, dit bevat wel wat voedings- en smaakstoffen. Voeg geen zout toe aan het kookwater. Het zout zou ervoor kunnen zorgen dat het velletje taai wordt. Aangezien je de erwten waarschijnlijk gebruikt als ingrediënt in een gerecht, kun je naderhand zout toevoegen.
De kooktijd van de verschillende soorten gedroogde erwten is een lastig aan te geven iets. Het is afhankelijk van het soort, het ras en hoe oud de gedroogde erwten zijn. Je kunt het beste beginnen met 30 minuten. Als de erwten nog niet gaar zijn laat je ze langer koken, maar controleer je regelmatig de gaarheid. Kook peulvruchten altijd wel goed gaar. Dat is gezonder, maar ook beter voor de smaak.
Alle soorten erwten kun je, gekookt, 3 dagen in de koelkast bewaren. Wel in een afgesloten bakje. Wil je ze invriezen, bewaar dan wat van het kookwater en vries ze daarin in.
